بررسی رابطه تجربی متغیرهای جمعیتی با رشد درآمد سرانه و رشد اقتصادی در ایران

این تحقیق با استفاده از آزمون کرانه ها و آزمون علیت گرنجری به بررسی تاثیر بلندمدت متغیرهای جمعیتی (از قبیل نرخ رشد جمعیت، بهره وری نیروی کار، جمعیت شاغل، جمعیت فعال و بار تکفل) بر رشد درآمد سرانه و رشد اقتصادی با استفاده از داده های سالانه 1386-1339 ایران پرداخته است. روش به کار رفته در این تحقیق تفاوت مهمی به لحاظ روش های تئوریکی و روش شناختی نسبت به سایر تحقیقات دارد. اولا این تحقیق از مدل تئوریکی نلسون استفاده می کند که رشد جمعیت و رشد درآمد سرانه را در چارچوب یک مدل دو متغیره به هم ربط می-دهد، اما تحلیل را با ترکیب یک مدل چند متغیره عمومی تر بسط می دهد تا مشکل تورش متغیرهای حذف شده بهبود یابد. ثانیا، در این تحقیق از تکنیک های جدید اقتصادسنجی که توانایی بررسی روابط بلندمدت میان متغیرها را بدون محدودیت روش های گذشته دارا هستند، استفاده شده است. مطابق تخمین ضرایب بلندمدت، رشد جمعیت و بهره وری نیروی کار رابطه مثبت و معنی داری با رشد درآمد سرانه و رشد اقتصادی دارد. رشد جمعیت فعال و بهره وری نیروی کار به ترتیب در سطح 10? و 1? رابطه مثبت و معنی داری با رشد درآمد سرانه دارد و در سطح 5? رابطه مثبت و معنی داری با رشد اقتصادی دارد. رشد جمعیت شاغل رابطه مثبت و معنی داری با رشد درآمد سرانه و رشد اقتصادی دارد. بار تکفل رابطه منفی و معنی داری با رشد درآمد سرانه و رشد اقتصادی دارد. طبق نتایج آزمون علیت گرنجر، در بلندمدت هیچ رابطه علیت غیر مستقیم از مجموعه متغیرهای مستقل به رشد درآمد سرانه وجود ندارد، اما وجود رابطه علیت غیر مستقیم از مجموعه متغیرهای مستقل به رشد اقتصادی را در بلندمدت می توان در سطح 5? پذیرفت. برای نتیجه گیری بهتر، پیشنهاد مطالعات بیشتر مخصوصا با لحاظ تغییرات جدید مثل وارد کردن تورم و تحقیق و توسعه در معادله و استفاده از تکنیک های اقتصاد سنجی همچون مدل های غیر خطی می گردد.